ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ 2020-2021
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΟΣΟ ΠΑΡΑΜΥΘΕΝΙΑ ΕΙΝΑΙ, ΑΛΛΟ ΤΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ, ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΟΣΟ ΧΩΡΑΕΙ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΣΑΣ!

Άκουσα κάποτε παλιά, τον ίδιο τον βασιλιά των καλικαντζάρων, να βγαίνει στο δάσος μέσα από την κουφάλα ενός γέρικου ξερού δέντρου και να φωνάζει με την γλυκιά γαιδουροφωνάρα του, αναγγέλλοντας τον ερχομό τους στον κόσμο μας αυτές τις μέρες. Αυτά ήταν τα λόγια του περίπου όπως τα θυμάμαι...
"Αγαπητό ασκέρι μου, ας ξεκινήσουμε όλοι μας για πάνω στη Μέση Γη. Φανερώστε τους κατσούφηδες, τους γρουσούζηδες και τους στριμμένους. Καρβουνιάστε την ψεύτικη σοβαρότητα και ξεκαρβουνιάστε όσους με αγνή καρδιά μπορούν να μας κοιτούν κατάματα. Γιατί αλήθεια λέω, μάρτυς μου η μάνα μας Γη, καλύτερος καθρέπτης για αυτή τη ράτσα των ανθρώπων απ΄ το δικό μας ασκέρι δεν υπάρχει!!!"

Τα χρόνια πέρασαν από τότε μα η σχέση με αυτόν τον κόσμο που ενώνει το αόρατο με το ορατό, τους μύθους με την πραγματικότητα και τα όνειρα με το ξύπνιο έγινε όλο και πιο ξεκάθαρη. Έτσι, το να κρατάμε τα έθιμα είναι μια υποχρέωση σε αυτούς που μας ακολουθούν από γενιά σε γενιά, μα το να προσμένουμε το θαύμα είναι μια υποχρέωση για την δική μας ψυχή. Γιατί πράγματι η ζωή είναι θαυμαστή και ο Κόσμος μας ακόμη αχαρτογράφητος.

Το 2013 έκανα μία ανάρτηση για τους καλικάντζαρους που συνεχίζω από τότε κάθε χρόνο να την επαναλαμβάνω. Μια ανάρτηση για τα ξωτικά των ημερών, τους καλικάντζαρους, για αυτά τα μαγικά πλάσματα που στην ύπαρξη τους εναποθέσαμε τους πιο σκοτεινούς μας φόβους και τα πιο αποκρουστικά μας χαρακτηριστικά. Πέρα από τον συμβολισμό, πέρα από τις εσωτερικές, ψυχολογικές, μεταφυσικές ή και λογικές ερμηνείες των δοξασιών αυτών των ημερών, υπάρχει και μία άλλη ματιά. Η ματιά του ανθρώπου που προσεγγίζει και ζει ανάμεσα σε δύο κόσμους ενώνοντας τους, διατηρώντας έτσι την χαμένη αρμονία. Και το να ενώνει κάποιος τους κόσμους είναι τόσο σημαντικό ειδικά στην εποχή που ζούμε. Γιατί ας μην γελιόμαστε. Οι άνθρωποι χάσαμε την αθώα ματιά της καρδιάς μας και στηριζόμαστε στη στείρα λογική. Μια λογική που μας θέλει κυρίαρχους σε έναν άπειρο, ακατανόητο μα τόσο μαγικό κόσμο. Και ίσως λίγη αστερόσκονη να χρειάζεται στη πεζή τετράγωνη ζωή μας...

Από το 2013 ξεκίνησε ένα μαγικό ταξίδι για πολλούς από εμάς. Ένας κύκλος ανθρώπων που όλο και μεγαλώνει. Δεκάδες γνωστοί και άγνωστοι κάνανε το τραπέζωμα των καλικαντζάρων, την γητειά, την προσφορά στα καλικαντζαράκια. Παίξαμε με ονόματα, με αστεία και με ρόλους. Και αρκετοί ζήσανε και ένα μικρό θαύμα, μία μικρή βεβαίωση ότι κάτι συμβαίνει. Ότι κάτι αληθινό υπάρχει πίσω από όλα αυτά. Κάποιοι ένιωσαν πως μια μαγική πόρτα υπάρχει και απλά σε περιμένει να την διαβείς. Ακολουθεί η πρώτη ανάρτηση του 2013 όπως την έκανα και στο τέλος θα βρείτε την γητειά από μία πραγματικά μεγάλη πνευματική θεραπεύτρια, την Γεωργία Σάρρα Ουζιέλ και μια εμπειρία που μας την μοιράστηκε ο γιος της Ιωσήφ. Όσοι είχαν την τύχη να την συναντήσουν ξέρουν πολύ καλά πως ζούσε ανάμεσα σε δύο κόσμους. Στο τέλος με ΚΕΦΑΛΑΙΑ έχω οδηγίες και συμβουλές που προκύψαν από την εμπειρία αυτών των χρόνων. Ελπίζω το κείμενο να δώσει μία ευκαιρία και φέτος σε όσους θέλουν ν’ ανοίξουν μία πόρτα προς έναν μαγικό απίστευτο κόσμο. Κάτι που έχει γίνει ήδη σε πολλούς αυτές τις χρονιές.

2013
Οι Καλικάντζαροι
Σίγουρα όλοι ξέρετε τους καλικάντζαρους!
Πόσοι όμως έχετε δει έναν?
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, στις πιο σκοτεινές νύχτες του χρόνου, οι καλικάντζαροι ανεβαίνουν ένα σκαλί πιο πάνω από τον δικό τους κόσμο, στο δικό μας. Έρχονται να διασκεδάσουν και να ξεφαντώσουν.
Να και μερικά λαϊκά ονόματα τους «Καρκάτζια», «Καλκατζόνια» ή «Καλκατζάνια», «Καλκάνια», «Καλιτσάντεροι», «Καρκάντζαροι», «Καρκαντζέλια», «Σκαλικαντζέρια», «Σκαντζάρια», «Σκαλαπούνταροι», «Τζόγιες», «Λυκοκάντζαροι» και «Κωλοβελόνηδες» .
Στη λαϊκή φαντασία έχουν διάφορες μορφές κατά περιοχή με κοινό γνώρισμα την ασχήμια τους. Εμένα μου αρέσει η εκδοχή του να είναι «κακομούτσουνοι» και «σιχαμένοι», καθένας τους να έχει κι απόνα κουσούρι, άλλοι στραβοί, άλλοι κουτσοί, άλλοι μονόματοι, μονοπόδαροι, στραβοπόδαροι, στραβόστομοι, στραβοπρόσωποι, στραβομούρηδες, στραβοχέρηδες, καμπούρηδες, ξετσακισμένοι και γενικά όλα τα κουσούρια και τα σακατιλίκια του κόσμου να τα βρίσκεις πάνω τους.
Είναι άσχημοι, κακόφωνοι, άγαρμποι, φασαριόζοι, ζημιάρηδες. Είναι παιχνιδιάρηδες, γελαστοί, τους αρέσουν τα γλυκά όσο και οι φάρσες. Μα πάνω απ΄όλα ενοχλούνται απ΄ ότι σοβαρό και ψεύτικο. Τους ενοχλεί ο καθωσπρεπισμός, η ψυχαναγκαστική τάξη, η ψευτοσοβαρότητα, η μιζέρια, η δουλικότητα, η κολακεία. τα πρέπει και "όλα αυτά" τα "δήθεν" που εμείς οι άνθρωποι τόσο καλά ξέρουμε.
Μ' αρέσουν οι καλικάντζαροι γιατί η αλήθεια είναι ότι τους βλέπω συχνά.
Έρχονται να φέρουν ταραχή στη τάξη και στον καθωσπρεπισμό μας. Στην ψεύτικη ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας. Και έρχονται εδώ να μας το πουν σε αυτή την περίοδο που έχουμε τις πιο σκοτεινές και μεγάλες νύχτες. Εδώ, σε αυτή την εποχή, η νύχτα μας κάνει χάρη και μας δείχνει μια όψη του εαυτού μας. Μας δείχνει όλα αυτά που είμαστε, όλα αυτά που φοβόμαστε να εκφράσουμε και να παραδεχτούμε. Φανερώνονται οι αδυναμίες, τα κουσούρια, οι ελλείψεις μας. Φανερώνονται γιατί τώρα αυτή την εποχή, γεννιέται και το πιο φωτεινό μας κομμάτι. Το θείο, ο μικρός Χριστικός Εαυτός. Αυτό όμως είναι δύσκολο να συμβεί. Για να γίνει πρέπει να χαλαρώσεις, ν' αφεθείς, ν' αποδεχθείς τα δώρα σου, ν' αποδεχθείς και τα κουσούρια σου. Και σε αυτό βοηθούν λίγο και οι καλικάντζαροι αν θες.
Κοιτάς τον δίπλα σου και τον βλέπεις καμπούρη και κουτσό. Να λοιπόν ένας καλικάντζαρος. Τον λένε Καρκαλιάνο. Κοιτάς τον άλλον και είναι ζημιάρης, άγαρμπος και πονάει παντού γκρινιάζοντας. Να ακόμη ένας, ο Σκατζιαροπόνης. Και έχουμε πολλούς γύρω μας. Και όλοι βέβαια περιτριγυριζόμαστε από αυτόν τον "έναν" που συγκεντρώνει όλα τα ελαττώματα. Αυτός είναι ο πιο τρομακτικός, ο πιο κακός, αυτός που δεν μας χωνεύει, που θέλει να μας βλάψει, που δεν μας ακούει, που κάνει ότι θέλει, που όλες οι επιλογές του είναι λάθος, ηλίθιες, αυτός που οδηγεί το ασκέρι με ξεροκεφαλιά και χαζομάρα και περηφάνια γεμάτη ματαιότητα. Αυτός είναι ο βασιλιάς όλων. Ο Μαντρακούλος.
Γι αυτό μου αρέσουν οι καλικάντζαροι, γιατί τους βλέπω γύρω μου. Βλέπω όμως και γω να είμαι "ένας" για τους άλλους. Μου αρέσουν γιατί είναι αληθινοί, υπάρχουν. Υπάρχουν σαν μαγικά πλάσματα στον δικό τους κόσμο, αλλά υπάρχουν και μέσα μας. Υπάρχουν όσο εμείς διατηρούμε μέσα μας την "φοβισμένη ματιά" προς τους άλλους. Οι καλικάντζαροι δεν πειράζουν αυτόν που δεν τους φοβάται. Που μπορεί να τους κοιτάξει ευθεία και να μην τραβήξει το βλέμμα του. Δεν πειράζουν όποιον σαν παιδί ανταποκρίνεται στα παιχνίδια και στ' αστεία της ζωής. Δεν πειράζουν επίσης όποιον τους αφήνει γλυκά αυτές τις μέρες. Και θα σας πω γιατί αυτές τις μέρες τους αφήνουμε γλυκά και έτσι γίνεται από πολύ πολύ παλιά. Αφήνουμε γλυκά για να "γλυκάνουν" την ματιά μας. Να διώξουν τον φόβο και την καχυποψία απ΄τη ζωή μας. Για αυτό τους αρέσουν τα γλυκά. Γιατί είναι παιδιά, είναι αθώοι όπως όλα τα πλάσματα του Θεού. Και εμείς είμαστε αθώοι. Και οι γύρω μας είναι αθώοι. Και οι στραβοί και οι λειψοί και οι σακάτηδες και οι ανόητοι και όλοι γύρω μας, αυτοί που μας ενοχλούν δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι δικοί μας καλικάντζαροι, που τρώνε το Δέντρο μας όλο τον χρόνο αλλά ποτέ δεν το τελειώνουν, παρά το μεγαλώνουν. Πότε δεν μας κλέβουν την χαρά, παρά μόνο μας δείχνουν πως μας λείπει.
Και βέβαια κάποιοι θα πείτε πως αυτή είναι μια ψυχολογική διάσταση των καλικαντζάρων.
Εγώ θα σας πω όμως πως δεν είναι.
Γι αυτό κάθε χρόνο παραμονή πρωτοχρονιάς, βγάζω στο μπαλκόνι γλυκά και δώρα. Για μια γλυκιά χρονιά, αλλά κυρίως για να φιλιώσω με τους καλικάντζαρους.
Καλή μαγική Χρονιά να έχουμε και φέτος.
Δημήτρης 31.12.2013

Από Ιωσήφ Ουζιέλ
"Η μητέρα μου ανήμερα πρωτοχρονιάς έφτιαχνε η ίδια γλυκά και όταν έδυε ο ήλιος, μας φώναζε στην αυλή να πάμε κοντά της. Ακουμπούσε το ταψί επάνω στο κεφάλι μας και έλεγε «να γλυκάνει η ζωή σας», μετά έκανε με αυτό τρεις κύκλους πάνω από το κεφάλι. Στην συνέχεια άφηνε τα γλυκά μαζί με το δίσκο κάτω και έλεγε: «καλοί μου καλικάντζαροι, γλυκά σας δίνω και σας ζητώ μαζί σας τα κακά να πάρετε». Μετά τοποθετούσε στην εξώπορτα και στα παράθυρα απήγανο για να μην μπούνε οι καλικάντζαροι στο σπίτι. Την άλλη μέρα το πρωί τα έπαιρνε και τα έριχνε στην φωτιά για να καούν. Την στάχτη την έριχνε σε σταυροδρόμι ώστε να φύγουν τα κακά.
Μία νύχτα μας ξύπνησε και μας είπε ψιθυριστά να σηκωθούμε και να την ακολουθήσουμε.
Πήγαμε όλοι μαζί στο παράθυρο. Στην αυλή, εκεί που είχε αφήσει τα γλυκά υπήρχε μια φλόγα σαν από κερί και γύρω της βλέπαμε σκιές σαν να ήτανε μικρά παιδιά τα οποία χοροπηδούσαν πάνω από την φλόγα.
Μας είπε να μην μιλάμε διότι δεν έκανε να δούνε ότι τους βλέπαμε. Εκείνο το βράδυ δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι.
Μετά από χρόνια ήρθε μία κυρία με ένα άρρωστο παιδί. Το είδε στα μάτια και της είπε ότι το παιδί το ακούμπησαν αερικά. Έβγαλε από ένα σακούλι κάτι και με αυτό σταύρωσε το παιδί. Όταν την ρώτησα τι κρατούσε στο χέρι της μου είπε. Θυμάσαι την φωτιά το βράδυ της πρωτοχρονιάς; Είναι το κερί τον καλικαντζάρων. Αυτό γιατρεύει το κακό.
Έλεγε ότι κάθε φορά που σταύρωνε κάποιον το κερί λιγόστευε.
Μπορούμε λοιπόν να βγάλουμε σήμερα γλυκά έξω και να πούμε:
«Καλοί μου καλικάντζαροι γλυκά σας δίνω και σας ζητώ μαζί σας τα κακά να πάρετε».
Καλή χρονιά να έχουμε. Γλυκιά να είναι, γλυκά να φέρει, γλυκός νάνε ο δρόμος που περνάμε»
Χρόνια πολλά, Ιωσήφ.
....................................................
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΓΛΥΚΑ
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΑ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ.
ΑΦΟΥ ΕΤΟΙΜΑΣΕΤΕ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΑΙΣΘΗΤΙΚΑ ΠΙΑΤΕΛΑ, ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΧΕΡΙΑ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΑΤΕΛΑ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΨΕΤΕ ΕΝΑ ΚΕΡΙ ΡΕΣΟ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑΤΙΚΑ ΣΤΙΚ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΓΗΤΕΙΑ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΔΥΝΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ ΣΑΣ.
ΑΚΟΥΜΠΑΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑΤΕΛΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΚΑΘΕΝΟΣ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ. ΚΑΝΤΕ 3 ΚΥΚΛΟΥΣ ΔΕΞΙΟΣΤΡΟΦΟΥΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ Ή ΟΣΟΥΣ ΣΑΣ ΒΓΕΙ ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΓΗΤΕΙΑ «ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΛΙΚΑΝΤΖΑΡΟΙ ΓΛΥΚΑ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΩ. ΞΕΚΑΡΒΟΥΝΙΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ/ ΤΗΝ... ΚΑΘΕ ΚΑΚΟ, ΚΑΘΕ ΑΤΥΧΙΑ, ΚΑΘΕ ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΕΛΑΦΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΦΕΡΤΕ ΔΩΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΓΛΥΚΙΑ ΧΡΟΝΙΑ» ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΤΕ ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΧΩΜΑ ΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Ή ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΣΑΣ ΣΕ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ.
Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΓΕΥΜΑ Ή ΒΡΑΔΥ.ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΑΠΟ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ.
ΤΗΝ ΠΙΑΤΕΛΑ ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΕΞΩ ΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΩΤΑ . ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΛΕΠΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΞΑΝΑΦΗΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΗ ΣΑΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΚΑΚΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΦΙΛΙΩΣΕΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΑΚΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΜΕ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΣ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΞΗΡΟΥΣ ΚΑΡΠΟΥΣ.
ΑΦΗΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΛΑΦΡΥΝΟΥΝ ΕΝΑ ΦΟΡΤΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ.ΕΧΟΥΝ TΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΕΠΑΝΩ ΜΑΣ ΑΡΡΩΣΤΕΙΕΣ, ΚΑΚΑ, ΒΑΡΗ ΚΑΙ ΑΤΥΧΙΕΣ, ΚΥΡΙΩΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.
ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΡΕΜΑ Ή ΣΕ ΦΥΣΗ ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΕΝΑ ΜΠΑΛΚΟΝΙ Ή ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΕΙ. ΑΛΛΙΩΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΠΙΑΤΕΛΑ Σ ΕΝΑ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΗΣΥΧΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΥΛΗ Ή ΔΕΝΤΡΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΟΠΟΤΕ ΑΝ Η ΠΙΑΤΕΛΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΓΓΙΧΤΗ ΜΗΝ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΕΣΤΕ.
Η ΨΥΧΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΙΣΧΥΡΗ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΙΔΑΝΙΚΟ.
ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥΣ, ΟΡΑΤΑ Ή ΑΟΡΑΤΑ!
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!